A veintisiete

Pag dumadating ang January, naguumpisa na akong kabahan. Bukod kase sa New Year, andito din kase ang birthday ko. Ito rin pala yung month naospital ako hehehe.

Eksaktong isang taon ng sumulat ako ng isang maliit na note para sa pagpapasalamat sa birthday ko. Wala akong natanggap na regalo --  meron yata 'di ko maalala -- pero kelangan ko magpasalamat sa Kanya sa pagbibigay sa'kin ng isang taon pa ulit para makapagsulat nito. The past year was been so good to me. I retained my job, still have my family intact, healthy, and maganda pa rin naman ang pananaw ko sa buhay. Just seeing my relatives, friends, and people around me healthy, masayang regalo na sa'kin yun. In that note, I never prayed for any material thing. Pero kung bibigyan nyo ako ng DSLR or ng XboX walang alinlangan ko siyang tatanggapin. Kidding.

I'm never used to celebrating the day. Never celebrated it with a clown, balloons, party hats, no. Konting salo-salo lang okay na. Yun siguro yung dahilan kung bakit hindi rin ako na-'kulong' sa imahe na kapag birthday mo... may celebration. Nung highschool days, my highschool bestfriends used to celebrate birthdays with our TROPA Meal #21. Pancit Canton lang, hard boiled egg, and luncheon meat. ayun lang. kuntento na kami. I really want it to be as simple as it can be. Sabi ko nga sa mga ka work ko, "parang ordinaryong araw lang sa'kin yun" although that was really it. Ang kakaiba lang nadadagdagan ako ng taon sa araw na 'to.

It's my hatch day. And... that's it. No promises, no party hats, no clowns.
This day, you can show what you can do for me because it's my birthday...
But I can't promise to do something special for you this day...
Nothing... because I have the chance to do it EVERYDAY.

TARA! at magpakalunod sa pancit canton! Wooh!

*******

Dear Wiseguy,
Salamat sa nakalipas na taon. Oo, replay nanaman yung prayer ko hehehe sorry. Thank you for giving me a productive year. As I venture on my another 365 days -- well, ikaw lang ang nakakaalam -- give me the same courage and a little bit more patience for this everyday life. Please do bless my family, my friends, high school tropa, office mates/friends and all the people I hang out with, with this incoming "everyday".  Bless them po and make them my clue on how to walk this life better as I pleasantly continue trying to be a blessing for them.

I've been experiencing trials and test para mabawasan ang tiwala ko Sa'yo.
Bring it on! di ako natatakot... andyan Ka naman eh. The best Ka kayang kakampi. Game?

Bless me to be a good follower of You. Not my will but Yours be done.

*******

Literary - Informal [minadali para di mawala ang concept hehe]

Wala gaanong tao sa park. Mahangin. Hapon. Maraming bakanteng upuan para sa mga namamasyal. Nagpasya siyang umupo sa isa sa mga iyon para mag isip, mag muni-muni, at makipag-usap. Sa isang batibot
sa may dulo ng isang hugis tatsulok na parke; doon siya umupo.

Utility

"Dubz, di ka pa uwi?" 

nakita pala siya nang isang utility sa building kung san siya nagtatrabaho.

Dubz

"Di pa po. mag emo lang po ako saglit".

Mabilis lang din at nawala sa paligid ang taong 'yon. Mabilis sya lumakad. Ayaw abutan ng traffic.

Halos dalawang taon na din na paulit ulit siyang naglakad sa mga kalye ng lugar na 'to. Naalala din nyang nilibot niya ang buong tatlong sulok ng parkeng 'to sa unang araw nya sa trabaho para makahanap ng mabilis na daan para 'di mahuli. Pero na-late din siya.

Lalaki

"Brad... pwede makisindi?" 

isang lalaki ang lumapit sa batibot.

Dubz

"Di ako nagyo-yosi brad, eh"

Lalaki

"Alam ko. Hehehe joke lang. May lighter ako. Pwede paupo?" 

ngumiti lang si Dubz bilang pagsang-ayon. 'Ang dami dami naman lugar dito... dito pa nag yosi sa tabi ko... adik to' bulong nya sa sarili. Mahangin. May ilang hithit ng sigarilyo ang tumatama sa mukha nya pag nabuga ng usok ang lalaki.

"Uwian mo na?" 

(Sabay hithit ng sigarilyo.)

Dubz

"Ah... oo."

Lalaki

"San na yung mga kasama mo?"

Dubz

"Alin... sino?" 

Lalaki

"Yung mga kasabay mo umuuwi galing trabaho."

Dubz

"Wala na... nalipat ako ng departamento. Di ko na sila kasama. Teka kilala ba kita?" 

Lalaki

"Kilala kita, oo. Pero ikaw 'di mo ako kilala. Dun ka nagtatrabaho di'ba?"

(Sabay turo sa kalapit na building)

Dubz

Oo, pano mo nalaman?

Lalaki

Kase nga kilala kita.

Dubz

Office mate ba kita?

Lalaki

Hindi. Alam ba ng mga office mate mo na nanalo ka ng award sa literary contest nung college ka?

Dubz

Classmate ba kita nung college?

Lalaki

Hindi no, mas matagal pa kitang kilala... hindi lang college.

(Natahimik sila pareho. Tumayo si Dubz at nagpaalam na aalis na pero...)

Lalaki

Pinatingnan mo na ba yang sakit ng dibdib mo? Bakit ba natatakot kang ipatingin yan?

Dubz

Yun ang nakakapagtaka dun. Tama na! sino ka ba pano mo nalaman yan?

Lalaki

Ikaw.

Dubz

Anung Ikaw?

Lalaki

Ako, ikaw. Wag kang magalala ilang minuto na lang aalis na ako. May gusto lang akong mapatunayan sa'yo.

Dubz

Adik ka ba??

Lalaki

Naging mabuti ka bang 'Dubz' nitong nakalipas na taon?

Dubz

Ako sa sarili ko alam ko naging mabuti ako... yata. 'Di ko sure. Pero... Oo!

Lalaki

Gaya ka pa din ng dati. Wag ka mag alala... ako na nagsasabi: naging Maayos kang 'Dubz' nitong taon na 'to.

Dubz

Maayos? hindi mabuti?

Lalaki

Maayos. May nagawa ka ring kabulastugan no. Hind TAYO perpektong tao.

Dubz

Tayo??

Lalaki

Aalis na ako ^_^" Naging mabuti ang nakalipas na taon sa'yo. Ilang oras lang iiwan na kita at ikaw... ikaw mismo na kausap ko, ang gagawa ng panibagong AKO para sa taon na 'to. Subukan mo pang maging mas mabuti sa kung anong ginawa MO sa'kin sa nakalipas na taon, okay?

Dubz

Aalis? babalik ka pa ba?

Lalaki

Hindi na no... lipas na ako. Ilang oras nalang lilipas na yung taon ko. Pag gising mo, panibagong taon na ulit.  Gawin mo lang kung anong pinaniniwalaan nating tama. Ingatan mo lagi sarili mo at wag bibitawan yung mga taong nagiging dahilan ng pag gising mo sa araw-araw.

Dubz

...

Lalaki

Inspired ka no?

Dubz

Oo naman. Si Ver... teka! kung ako ikaw, dapat alam mo yan di'ba?

Lalaki

Hehe, oo naman. Happy birthday.

Dubz

...

Lalaki

Happy birthday sa'tin.

Dubz

Salamat 2011

Lalaki

...

This is a work of fiction. Names, characters, places and incidents either are products of the author’s imagination or are used fictitiously. Any resemblance to actual events or locales or persons, living or dead, is entirely coincidental.

Conversation with Someone Special

(Hmmm... napaka-informal ng paguusap namin. Hehe kase mas komportable akong kinakausap ko Siya ng parang tropa lang... Parang kuya ko lang. Mas nasasabi ko kase lahat pag ganto. Malamang may magsabing mali, pero mas gusto ko ang paraang ganto kesa ang pagdudahan ang mga gawa Nya or ang tuluyang hindi maniwala sa Kanya.)

*******

Kamusta ka na?
Alam ko madalas Mo ako makita kaya hindi ako magtataka kung hindi Mo ako tanungin kung kamusta na ako.
Tagal natin di nag usap ng ganto... kelan nga ba yung huli?
Thanks ha.
Sa lahat.
Sa pagtingin Mo sa'kin sa araw araw :)
Salamat din sa pagtingin sa pamilya ko :)
Patuloy Mo sila bantayan ha...
Si nanay, si tatay... bigyan Mo siya ng sapat ng lakas ng katawan para makapagtrabaho para sa'min.
Si ate, medyo krisis... bigyan Mo siya ng tatag ng loob para malagpasan lahat, saka para sa mga pamangkin ko.
Kay kuya, i-enlight Mo ang isip nya para malaman nya yun responsibilidad bilang ama para sa mga pamangkin ko.
Kay Randy, gabayan Mo siya... sana mahanap nya na yung trabahong gusto nya para makatulong na rin siya sa bahay.
Para sa'kin... hehe patuloy Mo lang akong gawing healthy sa araw araw para magawa ko yung trabaho ko. Hmmm gabayan Mo rin ako kung san ako pupunta. Dito na ba talaga ako, kung hindi 'to para sa'kin,  bigyan Mo ako ng maganda, mahinahon, at kaaya ayang SIGN na may iba pang nakalaan para sa'kin. Ayaw ko iwan yung mga kaibigan ko dito pero Ikaw ang masusunod... hindi ako.
Paki tingnan tingnan na rin yung mga kaibigan ko, at yung mga kasama ko sa trabaho. Gawin Mong mainam na lugar yun para sa araw araw. Saka si ano... alam kong may pinagdaanan siya nitong mga nakaraang araw... pagaanin Mo ang loob nya, please.

Sorry ha... ang demanding ko no? Pansin Mo?
Sorry kase parang sa tuwing nagkakausap tayo, parang laging hiling at request ang conversation natin.
Sorry sa mga kasalanan ko Sa'yo. Oo, alam ko madami... marami Ka pinagbawal noon na trending ngayon... buti na lang hindi ganun kalala yung mga ginagawa ko... good boy pa din ako kahit papano... peace ^_^"
May mga instruction ka para sa institusyon Mo na hindi ko ginagawa sorry, hindi ko nakikitang mas magiging mabuting tao ako kung gagawin ko 'yun. May mga kilala nga ako gumagawa ng bawat ritwal na yun kaso hindi naman ganun kaganda ang rehistro nya sa tao, hindi nya isinasabuhay yung turo mo pag labas nya ng bahay mo. tapos si... Ay! sorry po. ^_^"

Salamat ng madaming madami!
Ilang araw na lang, 29 days na lang, matatapos na naman yung isang taon na pinahiram mo sa'kin. Bibigyan Mo pa ba ako ng kasunod? Hehe joke lang :). Salamat sa nakalipas na taon, Ikaw na ang bahala... Ikaw ang masusunod. Ikaw ang manguna... Ikaw ang nakakaalam sa lahat.

Salamat sa pagkakataon na 'to na tinawag mo ako saglit.
Na miss ko pala na makipag usap sa'yo ng ganto.
Kahit araw-araw Kitang binubulungan, iba pa rin pala pag one-on-one.
Salamat ha... Wiseguy :)


*******

December 29, 2011

Maaga kami pinauwi ng manager namin sa work; wala naman kase talagang ginagawa.
Walang pasok kinabukasan kaya ang awkward ng pakiramdam na uuwi kang tirik pa ang araw sa langit. Mas sanay kase akong umuuwi ng malamig na yung hangin at gabi na, titingalain mo na lang yung buwan at bituin pag walang ulap ulan.

May mga lakad din yung mga kasama ko sa trabaho na hindi pumasok kaya wala talagang schedule na gimik or lakad para sa araw na 'to. Ang boring.

Sumakay ako ng bus pauwi. Napasakay ako sa Aircon bus... lugi... pag sakay ko kase pinapawisan pa din kami. Parang bentilador ang buga ng aircon... maligamgam imbis na malamig.

I decided na bumaba ng Alabang. Naglambing kase si Nanay na ibili ko siya ng kiat-kiat... di ko naman nabili.
Bumaba ako sa isang mall sa Alabang, balak ko magpalamig muna since maaraw pa at pasaway yung bus na nasakyan ko. Paikot-ikot ako sa loob ng mall, paikot-ikot. Wala naman kase akong bibilhin... wala akong pupuntahan. Lahat ng floors ng mall na yun nalibot ko... pagdating sa 4th floor, nakita ko yung chapel. Naglalakad ako sa harap ng chapel... wala talaga akong balak pumasok dun... pero parang hinahatak ako papasok.

Walang kaabog-abog akong umupo... yumuko...

And we talked.

Legend:
:)             = Ngumingiti ako ng literal habang naguusap kami.
^_^"        = Ngumingiti ako labas ipin habang naguusap kami.